مفتتح لما اتفتح فـ القلب قبر للسكوت كل الحروف اتمردت على دا التابوت كل المعانى قدمت الف احتجاج والفكر هاج ولقيت ف عز الضلمه لسه فيه سراج رافض يموت. **** انا علمتنى الدنيا استنى الامل ويّا اكتمال البدر فى يوم التمام ميهمنيش الفرح جوايا اكتمل يهمنى بس انى اشوف ف عنيه ضياء ومهما كان الاشتياق لسه البراح راسم على عينى الطريق والف ميت مليون بريق بيشدنى وحجات كتير بتهزنى وانا قلبى كالنخله العجوز تحدف من العرجون بلح وتخاف تخاف على قلب طيب ينجرح وساعات كتير انا بنهزم والقى السكوت بقى شىء مُلح وساعات بسافر جوا جوايا واعود ف ايديا ريحانه وبنفسج متركبين على احلى عود القانى بعشق من جديد معنى الوجود