كان نفسى أكتب قصيده واسميها السعاده كان نفسى أكتبها قصيده طويله قد السعاده اللى بترفرف على قلب اتنين بيحبو بعض بجد فى جنينه فاضيه مفيهاش بايعين مناديل ولامباحث آداب ولا مبصبصاتيه (العفو ماقصدش اللى جه فى مخك) ماقصدش إننا هانكون فى كون من الفراشات والخضره والصمت اللى يشبه .. صوت الفلوت الناعم وما قصدش - لاسمح الله - إنى اتهيأ فى جو زى اللى وصفته لبوسه أو حضن أو حتى أكبر من كدا كل اللى قصدته من الجنينه الفاضيه إن احنا نبقى لوحدنا من غير ماحد يتلصص علينا واحنا بنضحك من قلبنا وبنبص لبعض ونرقص دى اللحظه اللى ممكن تسميها السعاده .